10 augustus 2017
Na de thee kwam dan eindelijk het trio in H-dur aan de beurt. Ik houd van dat trio, vooral van het eerste deel met zijn feestelijk jubelende klanken. En daarom ergerde het me dan ook dat er op de deur werd geklopt, toen we net begonnen waren. Met zijn sonore stem riep Eugen Bischoff schallend 'binnen!' en een jonge man kwam de kamer in wiens gezicht me onmiddellijk bekend voorkwam. Ik wist alleen niet precies waar en onder welke omstandigheden ik hem eerder had ontmoet. Hij sloot de deur, niet zonder lawaai te maken, hoewel hij zo te zien zijn uiterste best deed ons niet te storen. Hij was lang, hoogblond, had brede schouders en een bijkans vierkant gezicht. Vanaf het allereerste moment stond hij me niet aan, hij deed me op de een of andere manier aan een potvis denken.
Uit 'De Meester van de Jongste Dag' door Leo Perutz, pg 11/12
Na de thee kwam dan eindelijk het trio in H-dur aan de beurt. Ik houd van dat trio, vooral van het eerste deel met zijn feestelijk jubelende klanken. En daarom ergerde het me dan ook dat er op de deur werd geklopt, toen we net begonnen waren. Met zijn sonore stem riep Eugen Bischoff schallend 'binnen!' en een jonge man kwam de kamer in wiens gezicht me onmiddellijk bekend voorkwam. Ik wist alleen niet precies waar en onder welke omstandigheden ik hem eerder had ontmoet. Hij sloot de deur, niet zonder lawaai te maken, hoewel hij zo te zien zijn uiterste best deed ons niet te storen. Hij was lang, hoogblond, had brede schouders en een bijkans vierkant gezicht. Vanaf het allereerste moment stond hij me niet aan, hij deed me op de een of andere manier aan een potvis denken.
Uit 'De Meester van de Jongste Dag' door Leo Perutz, pg 11/12