8 mei 2008
Gisterochtend om 6:45 al met Tibbe op de hei. Bijna bij het eind van de wandeling - mijn gedachten waren
voornamelijk bij mijn aanstaande ontbijt - gaat Tibbe in de remmen.
Alsof hij een andere hond ziet. Gek, denk ik nog, ik heb niks gezien,
geen hond en geen eigenaar. Ik loop door, kijk waarheen Tibbe kijkt,
en denk nog een fractie van een moment: 'gut, wat een enorme bouvier' -
help! Een enorm everzwijn, op nog geen 10 meter afstand. Iedereen bevriest.
Tibbe begint te rennen, het zwijn keert zich om en rent weg.
Ik geef een brul, Tibbe komt (wat een geweldig hond heb ik toch!)terug
naar mij - en het zwijn draait zich weer om en komt op ons af!
Gelukkig veranderde hij van mening, en ging er snel vandoor.
Volgende keer helemaal niet meer langs de bosrand...