14 februari 2008
'De gehele dag oefent ze in het rechtop staan, het zich ingetogen omdraaien, het innemend glimlachen en het lopen zonder dat men de passen ziet. Het is een hele kunst zich voort te bewegen alsof men op zwenkwieltjes loopt, en slechts een kleine elite slaagt erin het onder de knie te krijgen. "Leg het boek op mijn hoofd, Clara," zegt ze tegen haar dienstmeid, "en ga een eindje achteruit."
uit 'Lelieblank, scharlakenrood' van Michel Faber